Paarden, coyote's en slangen

Hoi allemaal!

Voordat ik echt begin: de duikfoto's staan eindelijk online!!! Ik heb een kleine selctie gemaakt uit de ruim 800 foto's. Ze kunnen helaas niet op deze site vanwege de te hoge resolutie, maar je kunt ze zien op mijn hyves: www.ellispeters.hyves.nl

Nog heel eventjes en dan is pap hier. Woensdag vroeg in de avond (lokale tijd hier) zal hij aankomen. Hij komt zelf met de huurauto hier naartoe. Ik heb er wel heel erg zin in. Pap ook geloof ik. Ik heb hem net nog even aan de telefoon gehad. De laatste spulletjes zijn in huis om mee te nemen. De kaas, appelstroop en ontbijtkoek komt hier snel heen. Hagelslag hebben we nog genoeg, dat heeft Marina hier achte gelaten (thanks!).
Het belooft een leuke tijd te gaan worden met pap. We hebben nog veel te zien en te doen. Eerst gaat pap hier ook op de ranch rondkijken en helpen. Hij heeft ook al rijkleding gekocht, dus ik mag Maradona gaan delen. Het rijden gaat steeds beter met mij op Maradona. Galoperen gaat steeds gemakkeijker, alleen ben ik nog druk aan het oefenen om met m'n knieen te klemmen en niet met mijn voeten. Dan gaat hij alleen maar harder als ik dat doe omdat ik hem dan als het ware aan blijf sporen. Het oefenen met de knieen resulteert in flink wat spierpijn aan de binnenkant van m'n dijen dus ik vind het niet zo erg om Maradona een keertje af te staan.
Ook is het de bedoeling dat pap en ik New Orleans gaan verkennen. Cathy Moss (zij heeft hier enkele paarden en rijdt hier ook) heeft ons haar appartement in New Orleans ter gebruik aangeboden. Heel erg lief! Dus we hebben een plaats om te slapen en dat nog wel midden in de French Quarter, bij Bourbonstreet. Als we er zijn wil Chris ook nog graag met ons mee uit eten. Ik ben zelf heel benieuwd naar de tour op de begraafplaatsen van New Orleans. Vanwege de waterstand wordt iedereen daar boven de grond in een soort betonnen tombe begraven. De mensen zijn hier nogal van de voodoo, dus dat schijnt z'n invloeden te hebben op het griezelgehalte aldaar.
Verder gaan we ervoor om de 23e april in Lexington, Kentucky te zijn bij Tiffany. Dan zijn daar de belangrijkste paardenraces en andere paardensport evenementen. Super!! Echt fantastisch ook dat iedereen ons uitnodigt en we overal zo welkom zijn! Daar kunnen de Nederlanders af en toe nog wel wat van leren. Als de mensen van hier naar Nederland zouden komen dan zijn ze ook bij mij in elk geval heel erg welkom.n
Vanuit Kentucky gaan we door naar Washington DC om Coen een bezoek te brengen en daar eens rond te kijken. Coen en ik kletsen regelmatig via de telefoon hier. Hij heeft ons ten zeerste afgeraden om in het zuid-oosten van de stad te logeren ook al zijn de prijzen daar een stuk lager. En dat is dan ook geen wonder als je hoort wat daar allemaal plaats vind. Bende-gevechten en schietpartijen schijnen daar aan de orde van de dag te zijn. We gaan dus maar veilig naar het Noord-Westen waar Coen ook zit. Samen met Coen rijden we dan door naar New York. Ben echt benieuwd hoe dat gaat zijn. Ik hoop dat we een bezoekje kunnen brengen aan ground-zero en aan het empire-state-building.
6 mei gaat pap weer terug naar Nederland en ik volg op 8 mei. 9 mei heel vroeg in de ochtend ben ik dan weer op Schiphol. Maar daar ga ik nog maar even niet verder over nadenken. Eerst hier genieten.

De afgelopen week is een vrij rustige week geweest. Het gaat steeds beter met mij en de paarden. Ook het voeren kan ik nu prima alleen. Richard hielp steeds nog bij Caliente. Caliente is een erg grote vos en best lief, maar als er eten bij hem in de buurt komt dan gaat ie daar helemaal voor en ziet niets anders meer. Je wordt dan finaal onderste boven gelopen wat erg gevaarlijk is. Dus je moet hem met een zweep op afstand houden totdat je zijn eten in zijn bak hebt gedaan en weg kan lopen. Op het moment dat je dan aan de kant stapt dan stormt ie werkelijk op z'n eten af. Best gevaarlijk maar het gaat nu erg goed als ik het alleen doe. Hij komt niet meer bij mij in de buurt als ik blijf dreigen met de zweep en hem aan blijf kijken. Ik bibber van binnen nog wel maar daat zal ook wel snel minder worden.
Verder heb ik nog een deel van de paarden op de foto gezet voor jullie, zodat jullie ze ook kunnen zien. Ik zal hier even kort wat over ze vertellen.

Traveler, de schimmel is een heel lief en oud paard. Hij kan niet zonder Buddy, de pony, en begint echt huilerig te hinniken als buddy buiten is en hij niet. Buddy daarentegen ziet Traveler totaal niet staan en is best een schattige eigenwijze pony. Traveler is te oud om nog te berijden, zijn gewrichten hoor je af en toe ook kraken als hij loopt. Travel Times is een heel mooi paard die heel veel kan. Hij is heel lief en knuffelt ook graag. Maradona weten jullie inmiddels alles van en Lucy is een pittige dame die haar ogen en oren overal heeft behalve daar waar ze mee bezig is. Opletten geblazen dus met haar. Zij is ook degene die op Inge's teen is gaan staan. BIM (Better Include Me) is een paard van Tiffany die volop in training is, evenals Pepper. Pepper is ook zo'n pittige, eigenwijze dame die een tijdje weer heel goed ging, maar de laatste keer vrij vervelend was toen Sophia op haar reed. Ze bokt dan behoorlijk met haar hoofd en Sophia zei dat het wel leek of Pepper dronken was, ze was nauwelijks te sturen. In de wei is ze heel lief. Barney is ook zo'n knuffel. Heel lief en jong paard. Hij staat op de foto naast Romeo, een paard van Richard en Sophia zelf, ook een schat. En dan staan Leopold (ook van Sophia en Richard, heel lief, ook als lespaard) en Loui nog op de foto. Loui is de net gecastreerde hengst waar jullie ook al veel over gehoord hebben!

Dit weekend was Chris hier nog. Ik ging hem de koeien met de ezel laten zien. Toen we er naartoe liepen zagen we ineens in de wei een coyote. Ik dacht even: huh wat is dat voor een dier. Net geen hond en een iets spitsere snuit. Hij rende hard weg, een heel mooi gezicht. Toen we weer terug liepen liep Chris voor mij door het hogere gras. Ineens bleef hij stil staan. Lag er een slang. Hij was zo'n 1,5 meter lang. En zag er wat droog uit dus we dachten dat ie misschien dood was. Van een afstand gooide Chris enkele stokken naar zijn hoofd. Hij bewoog niet. We moesten eroverheen stappen om verder te kunnen. Dus toen tilde Chris zijn staart op om er langs te kunnen. Ging hij opeens bewegen. Heel eng. Gelukkig schoot ie snel de bosjes in. Dat was schrikken! Het was een copperhead, een giftige slang. Ik ga dus nooit meer daar alleen lopen. Brrr.....
Toen we weer bij de stallen kwamen, kwamen Scotch, Cooper en Baileys aanrennen, met Sophia en Richard erachteraan in de golfkar. Zij riepen heel hard dat we de honden niet mochten aaien. Ze waren besproeid door een stinkdier. Tja, die heb je hier ook.

Wat er ook van de week was, ik liep langs de bak en zag een hoopje wol op de grond liggen. Ik keek nog eens en toen begon het hoopje wol te bewegen. Kwamen er twee baby-konijntjes onder vandaan. Het was hun nestje. Zo lief!! Ze staan op de foto! Als dat geen vrolijk pasen betekent!!

Dat was m'n verhaal weer voor deze week!

Iedereen een hele fijne pasen!!! En weer heel erg bedankt voor alle leuke berichtjes! Vincent: succes met je plantjes (ik dacht dat het citroenplantjes waren voor de muggen, maar ze zijn gepromoveerd begrijp ik? ;)

Tante Thea en oma Peters: post is onderweg!


Veel liefs Ellis